Wśród zasług Uniwersytetu Jagiellońskiego w dziedzinach nauki i kultury, słabo wyeksponowana jest jego rola w „produkcji” świętych i błogosławionych Kościoła Katolickiego”. Barbara Szczepanowicz wykonała bardzo pożyteczną i żmudną pracę w zestawieniu tych znaczących dla dziejów i współczesności uniwersytetu osób. Hagiograficzne życiorysy wielu z nich wymagają na pewno uzupełnień i szczegółowych studiów, chociaż literatura dotycząca niektórych wymienionych postaci jest bardzo bogata.
Opracowanie obejmuje świętych, błogosławionych, sługi Boże (kandydatów na błogosławionych) oraz co jest istotnym novum „kandydatów na kandydatów. Ich związek z uniwersytetem był bardzo zróżnicowany – są tu profesorowie wykładowcy, uczeni, absolwenci, studenci, a w kilku wypadkach darczyńcy czy osoby, które wpłynęły znacząco na rozwój uczelni.
prof. dr hab. Adam Zając em. UJ
W sytej materialnie Europie i przy zaniku wiary, jaki obserwujemy, istnieje pilna potrzeba zwiększenia liczebności ludzi głęboko wierzących, a zarazem dobrze wykształconych, aby zapobiec dalszemu upadkowi moralnemu, zdominowanemu przez kulturę relatywizmu. Jak tego dokonać pokazują święci i błogosławieni oraz kandydaci na ołtarze. To doborowe towarzystwo ludzi, którzy wygrali życie. Tacy bywają w każdym czasie i pokoleniu, choć nie jest ich zbyt wielu.
W minionych wiekach nie brakowało Polaków, którzy w pełni zrealizowali swoje chrześcijańskie i ludzkie powołanie, służąc dobru wspólnemu. Takimi ludźmi byli profesorowie Uniwersytetu Krakowskiego1, promieniując przykładem życia wolnego od wszelkiego skażenia. Żyli uczciwie dla siebie i innych, dlatego wielu z nich zasiliło grono świętych i błogosławionych. Każda przygoda świętości zaczyna się na ziemi aktem wiary w Bóstwo i Człowieczeństwo Jezusa Chrystusa.
autorka
1 „Universitas Cracoviensis”, pełna nazwa: „Universitas Studii Generalis Cracoviensis”.
